نه ستاره‌ها، نه كهكشان،تداعي نام شكوهمند شما را نمي‌سزند
چگونه آنجا در زير آن آسمان شما را بردند؟ و كهكشان، در سكوت گذشت!
تنها يك چيز آرامش مان ميدهد
خورشيد آرمان در ديده‌هاتان چه زيبا درخشيده بود
تاريخ خون بار ايران زمين هرگز جنايتي بقدر قساوت نسل كشي فجيع قتل عام 67 بخود نديده است.
بيش از سي هزار تن كه نه نام و نه نشاني از خود بجاي نگذاشتند و اكثراً در گورهاي جمعي به خاك سپرده شدند كه به تدريج و باگذشت زمان همان را هم تخريب و بر روي آن ساختمان سازي كردند.
آن سر بداران سنگين ترين بهاي آزادي را بي نام ويادي از خودشان پذيرفتند، ايستادند و به اين حكومت جاني نه گفتند ، با آنها كلمات پايداري، تسليم ناپذيري، مبارزه غنا بخشيد. خود پر كشيدند و باخود اين كلمات و تاريخ ميهن را به اوجهاي انساني و انقلابي بالا بردند، جائي كه هيچ ملتي در مدار مبارزاتي و انقلابي گري در عصر حاضر به اين جايگاه نرسيده است
اما سرنوشت خانواده هاي آنها همچون فرزندانشان، راز ناگفته و نهان ديگر است، چه بسيارند پدران و مادراني كه اگر هم اكنون در قيد حيات باشند هنوز هم چشم انتظار و اميدوار به يافتن مزار فرزندانشان هستند.چه بسيارند خانواده هائى، بعداز بيست و شش سال طولاني هنوز كه هنوز است به آنها خبر اعدام فرزندانشان داده نشده است و هنوز كور سوئي از اميد بازگشت فرزندان در دلشان سوسو ميزند.
از پدران ومادراني بايد ياد كردكه با دستان خود گور فرزندان را در پنهان كاري و در حياط خانه شان بدور از چشم رژيم جنايتكار دفن كرده اند تا مورد دسپرد جانيان قرار نگيرد.ازجمله آنها ميتوان به مادر قهرمان شهيدان ابراهيم پور اشاره كرد.
ويا پدران ومادراني كه باشنيدن خبر اعدام فرزندان در جا سكته كرده و فوت كردند و يا خود آنهاهم اعدام شدند.
از`پدران و مادر قهرماني بايد ياد كرد كه همراه فرزندانشان اعدام شدند ازجمله آنها خانواده شفائى در اصفهان است كه علاوه بر پدر و مادر سه فرزند ديگر اين خانواده هم جانشان را فداي آزادي كردند ياهمچون مادرقهرمان سادات حسینی از جهرم، او كه براي تحويلگيري وسايل پسر ش كه در قتل عام شيراز سربدار شده بود مراجعه كرده بود درحاليكه شعار ميدهد دستگير ميشود و سپس او راهم در تابستان 67اعدام ميكنند.همچنين مادر عيدي‌پور از مادران شيراز بود كه دو فرزندش را در راه آزادي فدا كرده بود يكي در سال64 و ديگري درسال67 تيرباران شده بود.او هر هفته بر سر مزار فرزندانش مي‌رفت و با صداي بلند و محكم عليه خميني شعار ميداد و دجال را لعنت مي‌كرد.عاقبت شب پرستان مادر را بر سر مزار فرزندانش دستگير كردند و بعد از مدت كوتاهي او را تيرباران كردند.
چه بسيار پدران ومادراني كه اعضاي يك خانواده و تمام فرزندانشان را در اين قتل‌عام فدا كرده‌اند خانواده‌هاي حاجي‌اصفهاني‌جهرمي در شيراز، اردشيري در كازرون و قديري در تبريز از آن جمله‌اند. خانواده ميرزايي از همدان 15تن
خانوادهٌ قهرمان شجاعي از شهركرد12تن خانواده بهكيش 7تن كه فقط دو برادر درروز ۶ شهريور ۱٣۶۷ در زندان گوهردشت اعدام شدند.
خانوادهٌ همتي از سمنان 7تن پدر خانواده حاج‌رضا همتي حين درگيري لفظي با پاسداران در مقابل زندان سكته كرد و به فرزندان مجاهدش پيوست.
طهمورث رحيم‌نژاد، استاد دانشگاه، هفتمين شهيد و تنها بازماندهٌ خانوادهٌ قهرمان رحيم‌نژاد در گرگان بود.
خانوادهٌ حريري از زنجان، 6 شهيد و درخانوادهٌ ديگري به نام حريري از رشت، 5شهيد به انقلاب مردم ايران تقديم كردند.
خانوادهٌ ابراهيم‌پور از گرگان، خانوادهٌ داوودي از بابل و خانوادهٌ غلامي از قائمشهرهمگي6 شهيد تقديم آزادي خلق و ميهن كردند.
از خانواده هاشميان در قزوين ابوالفضل و مينا در قتل‌عام سال67 به3 برادرديگرشان پيوستند.
خانواده هاي فدايي‌نيا از اهواز،تحصيلي از تهران، آزمودهٌ لكامي از رشت همگي4شهيد تقديم كردند.
4عضوازخانواده قهرمان بزرگانفرد اعدام شدند،اولين شهيداين خانواده مادربزرگانفرد«آراسته قليوند»بود،صغري كوچكترين فرزند خانواده، رضانماينده همافران در شوراي مركزي نيروي هوايي و چهره اي محبوب در بين همافران نيروي هوائي وغلامرضا كه ازسربداران تابستان 67 بودجان خودرا فداي آزادي خلق و ميهن كردند.
خانوادهٌ احمدي اهل آبادان، فقط 4فرزند خود را در تابستان 67 فدا كردند.
خانوادهٌ خسروآبادي در سبزوار، 3شهيد درمرداد ماه سال67 تيرباران شدند
در مرداد ماه67، سه تن از اعضاي ادب‌آواز در زندان شيراز به استقبال جوخهٌ اعدام رفتند و به خواهر قهرمانشان، شهيد مقدس گوهر ادب‌آواز پيوستند.
همچنين يادي ميكنيم از پدران ومادران فقيد
مادر رحیم میلانی از مادران فعال در خاوران،مادر هبستاره، مادر پنجه‌شاهي، مادرِ مهدی اسحاقی، مادر انصاري، مادر چهرازي، مادر رضايي، مادر محسني، مادرِ بیژن جزنی، محمدعلی پرتوی،پدرِِ امیر میرعرب و پدر عزيز زارعي ... یارانی که با بودن شان به ما امید می دادند و با رفتن شان بار غم ما را دو چندان کردند و پاره ای از وجودمان را با خود بردند.
درهمين جا درخواست ياري براي افشا و اطلاع رساني هرچه بيشترداريم زيرا اطلاعات درمورد شهيدان وخانواده هايشان كه در اين مطلب ذكر شد بسيار كم است اكثرشهيدان فاقد عكس هستند همچنين تاريخ شهادت اكثرآنها ومحل دفن آنهانامشخص است.
از طرفي با گذشت زمان اندك خاطره ويادگاري بجاي مانده از اين شهيدان و خانواده هايشان هم درگورستان زمان به فراموشي سپرده شده ودر برخي موارد همراه با فوت پدران ومادران آنها بدون اينكه كسي خبر دار شوديا در جائى ثبت شود، مدفون شده است. درخواست داريم هر آنچه يادبودي از اين شهيدان در دست داريد براي اطلاع رساني وسيع تر به وبلاگ قتل عام شصت و هفت ارسال نمائيد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر